Pragnienie dziecka
Autor: Alicja Hojda
Witam moja córka praktycznie nie chce niczego pić. Z trudem namawiam ją do mleka, ale o wodzie, sokach nie ma mowy. Co może być przyczyną, czy ma Pani jakiś sposób jak przekonać dziecko do picia?
Pragnienie, czyli dążenie do picia wody, jest podstawową (obok jedzenia) potrzebą fizjologiczną człowieka. Odczuwamy je wtedy, gdy poziom wody w organizmie spada poniżej określonego poziomu lub kiedy wzrasta stężenie jonów soli. Odpowiedzialne za ten proces są specjalne receptory znajdujące się w mózgu (w podwzgórzu). Jeśli rejestrują one niedostateczne nawodnienie organizmu, to wysyłają nam sygnał mówiący „chce mi się pić” i jednocześnie spowalniają wydalenie wody przez nerki. Dzięki temu jesteśmy chronieni przed odwodnieniem, a jeżeli już do niego dochodzi, to jedynie w sytuacjach chorobowych lub ekstremalnych.
Woda znajduje się we wszystkich produktach spożywczych. Najwięcej jest jej oczywiście w płynach (soki, mleko, woda, a także zupy), ale niewiele mniej zawierają jej warzywa i owoce, a także produkty mleczne: jogurty, kefiry, maślanki, twarożki. Sporo wody zawierają również ryby i mięso.
Dziecko w wieku 1-3 lata potrzebuje w ciągu doby około 1300 ml, a wieku 4-6 lat 1700ml wody. Ilość ta obejmuje wodę pochodzącą ze wszystkich produktów spożywczych. Oznacza to, że dziecko wcale nie musi całej tej ilości wypić pod postacią płynów. Średnio około 50% dziennej podaży wody stanowi woda zawarta w produktach żywnościowych nie będących płynami. W przypadku małych dzieci, które częściej spożywają potrawy półpłynne, ilość ta może być znacznie większa. Dlatego może się wydawać, że dziecko mało pije. Jednakże bardzo ważne jest, aby zwracać uwagę na dostarczanie każdego dnia odpowiedniej ilość wody (pod każdą postacią), gdyż organizm nie potrafi jej magazynować, a niedostateczna podaż w krótkim czasie, zwłaszcza u dzieci, może doprowadzić do niebezpiecznego dla zdrowia i życia odwodnienia.
Jeżeli Pani córka jest zdrowym dzieckiem, prawidłowo się rozwija i nie ma żadnych dolegliwości związanych ze zbyt małym spożyciem płynów (spadek wydolności fizycznej i psychicznej, bóle głowy, trudności z koncentracją, zaparcia, omdlenia), to oznacza, że spożywa wystarczającą ilość wody. Jeżeli jednak córka z jakichś powodów odczuwa niechęć do picia, to oprócz próby zmiany tego zachowania, powinna pani zadbać o to, by jej dieta obfitowała w potrawy z dużą zawartością wody, czyli takie o płynnej i półpłynnej konsystencji oraz owoce i warzywa. Dobrym rozwiązaniem jest podawanie zup warzywnych i owocowych, jogurtów, kefirów, koktajli owocowych, kisieli, budyniów, galaretek, twarożków o rzadkiej konsystencji (naturalnych lub z dodatkami).
Warto się zastanowić nad przyczyną tego, że córka nie chce niczego pić. Może być tak, jak napisałam wyżej, że ilość dostarczanej wody jest dla niej wystarczająca (nie napisała Pani w jakim wieku jest córka i jakie spożywa posiłki). Możliwe jest również, że przyczyna leży w problemach z układem pokarmowym (np. refluks żołądkowo-przełykowy) i dziecko automatycznie broni się przed tym, co mu sprawia dolegliwości. Powody takiego zachowania dziecka mogą być też zupełnie inne, np. jakieś blokady psychiczne związane z jakimiś nieprzyjemnymi doświadczeniami lub chęć zwrócenia na siebie większej uwagi rodziców. Ciężko jest napisać odpowiednią poradę nie znając przyczyny problemu.
mgr Alicja Hojda
Dietetyk
